ناگسستنی

لغت نامه دهخدا

ناگسستنی. [ گ ُ س َس ْ ت َ ] ( ص لیاقت ) غیرقابل انقطاع. پاره ناشدنی. جداناکردنی. که گسیختنی نیست. مقابل گسستنی. رجوع به گسستنی شود.

فرهنگ عمید

پاره نشدنی، بریده نشدنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاره نشدنی غیرقابل انقطاع پیوند ناگسستنی مقابل گسستنی .