ناهاری. ( ص نسبی ) ( از: ناهار + ی نسبت ) و آن لغةً به معنی چیزی است که برای ناشتا شکستن و رفع گرسنگی خورند. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). چیزی اندک را گویند که کسی در صباح بخورد. ( برهان قاطع ). ناشتائی اندک. چاشت کم. ( ناظم الاطباء ). چیزی را گویند که بر ناهار بخورند. ( از جهانگیری ). آنچه بامدادان بار اول خورند از چای و قهوه و نان و شیر و کره و پنیر و مربا و مانند آن. نهاری. نهار کم مایه که ناشتا خورند، پیش از طعام تمام مایه. ( یادداشت مؤلف ) : ای باز سپید خورده کبکان را مردار مخور بسان ناهاری.ناصرخسرو.بامدادانْت دهد وعده به شامی خوش شامگاهانْت دهد وعده به ناهاری.ناصرخسرو.|| مجازاً، به معنی غذائی که در روز خورند، امروزه در تداول نهار ( = ناهار ) گویند. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ).
فرهنگ معین
(اِمر. ) ۱ - غذایی که بعد از ناشتا بودن خورند. ۲ - پیش غذا. ۳ - غذایی که هنگام ظهر خورند.
فرهنگ فارسی
( صفت واسم ) ۱ - چیزی که برای ناشتا شکستن ورفع گرسنگی خورند.۲ - غذایی اندک که پیش ازطعام خورند: ای بازسپیدمخورکبکان را مردارمخوربسان ناهاری . ( ناصرخسرو.۳ ) ۴۷٠ - غذایی که دروسط روزخورندناهارنهار: بامدادانت دهد و عده بشامی خوش شامگاهانت دهد و عده بناهاری . (ناصرخسرو.۴۱۷ )
ویکی واژه
غذایی که بعد از ناشتا بودن خورند. پیش غذا. غذایی که هنگام ظهر خورند.
