( نازلة ) نازلة. [ زِ ل َ] ( ع اِ ) سختی زمانه. بلای سخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مصیبت شدیدی که بر مردم فرود آید. ( اقرب الموارد ). سختی و حوادث زمانه. ( غیاث اللغات ) ( منتخب اللغة ). الشدیدة من شدائد الدهر. ( معجم متن اللغة ). سختی زمانه. بلائی که بمردم رسد. ( شمس اللغات ). واقعه. ( مهذب الاسماء ). بلا. ملمّه. حادثه. پیشامد. ج ، نوازل. نازلات : بلائی عظیم و نازله ای شگرف این ساعت ببرکت تو از من مدفوع شده است. ( سندبادنامه ص 131 ). چنین دشمن از پای درآورده و چنین نازله ای دفع کرده. ( سندبادنامه ص 152 ). هر عاقلی اسیر عاقله ای و هر کاملی مبتلی به نازله ای. ( جهانگشای جوینی ). || چیزی. یقال : ما عنده نازلة؛ ای شی ٔ. ( مهذب الاسماء ).
