ناحساب

لغت نامه دهخدا

ناحساب. [ ح ِ ] ( ص مرکب ) آنکه در حساب اشتلم کند. آنکه به حق اذعان نکند. زورگو. که حرف حساب نشنود. که حرف حساب نزند. که حسابش درست نباشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنکه بحق خود اکتفا نکند و حق دیگری را بخواهد بگیرد. ۲ - آنکه حرف حسابی نشنود و نگوید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم