ناآگاه

لغت نامه دهخدا

( ناآگاه ) ناآگاه. ( ص مرکب ) نامطلع. بی خبر. نامستحضر. که خبردار نیست. که آگاه نیست. || خفته. ناهوشیار. غیر متیقظ. || نااستاد. بی تجربه. که واقف و ماهر نیست. مقابل آگاه. رجوع به آگاه شود.

فرهنگ عمید

( ناآگاه ) ۱. بی خبر، بی تجربه.
۲. (قید ) ناگاه، غفلتاً.

فرهنگ فارسی

( نا آگاه ) ( صفت ) ۱ - بی خبر . نامستحضر. ۲ - ناهوشیار خفته . ۳ - بی تجربه مقابل آگاه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم