لغت نامه دهخدا میخوارگی. [ م َ / م ِ خوا / خا رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) عمل و عادت میخواره. شراب خوارگی و باده پرستی. ( ناظم الاطباء ). پرداختن به شرب خمر : چشمهای نیمخوابت سال و ماه همچو من مستند بی میخوارگی.سعدی.
