لغت نامه دهخدا
مکایدة. [ م ُ ی َ دَ ] ( ع مص ) با کسی دستان آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). بدسگالیدن.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مکر کردن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مکایده و مکایدت شود.
مکایدت
مکایدة. [ م ُ ی َ دَ ] ( ع مص ) با کسی دستان آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). بدسگالیدن.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مکر کردن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مکایده و مکایدت شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
مکر کردن، حیله کردن.
