مناجاتی

لغت نامه دهخدا

مناجاتی. [ م ُ ] ( ص نسبی ) آنکه مناجات کند. آنکه با خدای تعالی راز و نیاز کند :
مناجاتی خراباتی نگردد
که سر جسم تا جان فرق دارد.فروغی بسطامی.رجوع به مناجات شود.

فرهنگ فارسی

آنکه مناجات کند . آنکه با خدای تعالی راز و نیاز کند .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال تماس فال تماس فال احساس فال احساس فال انبیا فال انبیا