ممالات

لغت نامه دهخدا

ممالات. [ م ُ ] ( ع مص ) یاری کردن. کمک کردن. ممالاة. || ( اِمص ) یارمندی. یاری. مساعدت : ایلک خان به بخارا آمد و از سر مخادعت و مماکرت با عبدالملک طریق موالات و ممالات پیش گرفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ). روی به استقبال رکاب او آوردند و از صدق موالات و ممالات در ربقه طاعت... او منتظم گشتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 85 ). ابوعلی حموله از جانب نصربن الحسن بن فیروزان و ممالات او با قابوس ناایمن بود. ( ترجمه ٔتاریخ یمینی صص 263 - 264 ). و رجوع به ممالاة شود.
ممالاة. [ م ُ ] ( ع مص ) یارمندی نمودن بر کاری. ( منتهی الارب ) ( صراح ). مساعدت. ( از اقرب الموارد ). معاونت. ( مصادر زوزنی ). یاری کردن.

فرهنگ معین

(مُ ) [ ع . ممالة ] ۱ - (مص م . ) کمک کردن . ۲ - (اِمص . ) یاری ، کمک .

ویکی واژه

ممالة
کمک کردن.
یاری، کمک.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ارمنی فال ارمنی فال فنجان فال فنجان فال زندگی فال زندگی فال درخت فال درخت