مقارب. [ م ُ رِ ] ( ع ص ) هر چیز میانه در جید و هیچکاره ، گویند: شی مقارب و دین مقارب ؛ ای متوسط. ( منتهی الارب ). هر چیز میانه در خوبی و بدی. || هر چیز ارزان. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آنکه میانه روی کند در کارها. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( ازاقرب الموارد ). || ثوب مقارب ؛ جامه غیرجید. || نزدیک. ( ناظم الاطباء ) : چون ماو شما مقارب یکدگریم به زآن نبود که پرده هم ندریم.سعدی ( کلیات چ مصفا ص 847 ). مقارب. [ م ُ رَ ] ( ع ص ) متاع مقارب ؛ نه جید نه ردی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). کالای میانه نه خوب و نه بد. ( ناظم الاطباء ). || متاع مقارب ؛کالای ارزان. ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ). مقارب. [ م َ رِ ] ( ع اِ ) ج ِ مُقرب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به مقرب شود. || ج ِ مَقرب و مَقرَبة. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مقرب شود.
فرهنگ معین
(مُ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) نزدیک شونده .
فرهنگ عمید
نزدیک .
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - نزدیک شونده . ۲ - کلام نیکو گوینده در گفتگو . متاع مقارب نه جید نه ردی
