مغلوط

لغت نامه دهخدا

مغلوط. [ م َ ] ( ع ص ) نادرست. باغلط. غلطدار. دارای غلط: کتابی مغلوط. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- مغلوطفیه ؛ که در آن غلط باشد. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) غلط دار.

فرهنگ عمید

غلط دار.

فرهنگ فارسی

غلط دار
( اسم ) ۱ - غلط کرده شده اشتباه شده . ۲ - ( صفت ) دارای غلط : [ این نسخه بغایت سقیم ومغلوط است .]