معنی مردد | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

مردد. [ م ُ رَدْ دَ ] ( ع ص ) مرد دودله و سرگشته که بیرون شد کار نداند. ( منتهی الارب ). حائر بائر. ( متن اللغة ). دودل. دو دله. که اسیر شک و تردید است. که مصمم نیست. که بر کاری استوار نیست. مردد شدن ؛ به تردید افتادن.
|| بی قرار. ناپایدار. بی ثبات. متردد. ( ناظم الاطباء ). || بازگردانیده شده. ( غیاث اللغات ). || هلاک شونده. ( منتهی الارب ).
مردد. [ م ُ رَدْ دِ ] ( ع ص ) بسیار گرداننده. || کسی که تردید می کند. ( ناظم الاطباء ).