محضا

لغت نامه دهخدا

( محضاً ) محضاً. [ م َ ضَن ْ لِل ْ لاه ] ( ع ق مرکب ) تنها برای خدا. خدا را. برای خدا. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به محض شود.

فرهنگ فارسی

چوب آتش کاو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال کارت فال کارت فال انبیا فال انبیا فال چای فال چای