محضا

لغت نامه دهخدا

( محضاً ) محضاً. [ م َ ضَن ْ لِل ْ لاه ] ( ع ق مرکب ) تنها برای خدا. خدا را. برای خدا. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به محض شود.

فرهنگ فارسی

چوب آتش کاو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم