محسنه

لغت نامه دهخدا

( محسنة ) محسنة. [ م ُ س ِ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث محسن. ج ، محسنات. هر چیز نیک و زیبا و جمیل. ( ناظم الاطباء ). || زن احسان کننده. زن نیکوکار.
محسنة. [ م َ س َ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث مُحسَن. رجوع به محسن شود. || سبب حسن. ( آنندراج ). هر چیزی که سبب شود سلامتی و خوش صورتی را. یقال هذا طعام محسنةللجسم. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مُ سَ نَ یا نِ ) [ ع . محسنة ] (اِمف . ) مؤنث محسن . ۱ - زن احسان شده . ۲ - خوبی ، نیکی . ۳ - صفت خوب ، خصلت نیک . ج . محسنات .

فرهنگ عمید

زیبا.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث محسن زن نیکو کار و احسان کننده جمع : محسنات .

فرهنگ اسم ها

اسم: محسنه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: mohsene) (فارسی: محسنه) (انگلیسی: mohsene)
معنی: مؤنث محسن، آراسته و زیبا، بانوی نیکوکار، ( مؤنث محسن )، زن احسان کننده، زن نیکوکار، نیکوکار، احسان کننده

ویکی واژه

مؤنث محسن.
زن احسان شده.
خوبی، نیکی.
صفت خوب، خصلت نیک.
محسنات.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم