محجه

فرهنگ معین

(مَ حَ جِّ ) [ ع. محجة ] (اِ. ) راه، میانة راه.

فرهنگ عمید

۱. میانۀ راه، وسط راه.
۲. راه راست.

فرهنگ فارسی

(اسم ) ۱ - میان. راه. ۲ - طریق راه ( راست ): قدمی از محج. مراد من فراتر ننهاده.
از قرای حوران است

ویکی واژه

محجة
راه، میانة راه.