لغت نامه دهخدا محاقی. [ م ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به محاق. در حالت کاستی و باریکی و تاریکی واقع شده ( ماه ) : کمان گروهه زرین شده محاقی ماه ستاره یکسر غالوکهای سیم اندود.خسروانی.
