مبله

لغت نامه دهخدا

مبله. [ م ُ ل ِ ] ( فرانسوی ، ص ) اطاق یا خانه ای که دارای مبل و اثاث زندگی باشد. ( از لاروس ): این آپارتمان مبله اجاره داده خواهد شد. و رجوع به مبل شود.

فرهنگ معین

(مُ لِ ) [ فر. ] (ص . ) جایی که در آن از مُبل استفاده شده باشد، شامل اثاثیه .

فرهنگ عمید

اتاق یا آپارتمانی که دارای مبل باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دارای مبل شامل اثاثه : اطاق مبله اجاره داده میشود .

ویکی واژه

جایی که در آن از مُبل استفاده شده باشد، شامل اثاثیه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم