لغت نامه دهخدا لاقید. [ ق َ ] ( ع ص مرکب ) ( از: لا، نه + قید، بند ) بی قید. سهل انگار. لاابالی. بی اعتنا.
فرهنگ فارسی بی قید، بی پروا، بی بندوباربی قید سهل انگار بی اعتنا. یا لاقیدی. بی قیدی سهل انگاری.بمعنی بی قید سهل انگار