لئامت

لغت نامه دهخدا

لئامت. [ ل َ م َ ] ( ع اِمص ) ناکسی. ( منتهی الارب ). دنائت. || بخیلی. ( منتهی الارب ). لئیمی. زُفتی. || بخل. شح. ضد کرم.

فرهنگ معین

(لِ مَ ) [ ع . لا´مة ] (اِمص . ) بخیلی ، فرومایگی .

فرهنگ عمید

پست فطرتی، فرومایگی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- پستی فرومایگی دنائت . ۲- بخیلی زفتی .