قواعد

لغت نامه دهخدا

قواعد. [ ق َ ع ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قاعد، زن بازایستاده از زه و غیره. || نهال خرما که تنه گرفته باشد. رجوع به قاعد شود. || ج ِ قاعدة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) : و قواعدملک او مصون و محفوظ. ( فارسنامه ابن البلخی ص 82 ).
نبایدت که پریشان شود قواعد ملک
نگاه دار دل مردم از پریشانی.سعدی.- قواعدالبیت ؛ اساس البیت. ( اقرب الموارد ). بنیادهای خانه. ( منتهی الارب ).
- قواعدالهودج ؛ چهارچوب بر پهنای هوده. ( منتهی الارب ). رجوع به قاعدة شود.

فرهنگ معین

(قَ عِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ قاعده .

فرهنگ عمید

= قاعده

فرهنگ فارسی

جمع قاعده

ویکی واژه

جِ قاعده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم