قصبچه

لغت نامه دهخدا

قصبچه. [ ق َ ص َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) پارچه از قسم کتان. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به قصب شود :
قصبچه ام که تو پودش مجاز پنداری
حقیقت است همه تار او یقین بنگر.نظام قاری.|| ( اِ مصغر ) قصبه کوچک. شهر کوچک.

فرهنگ معین

(قَ صَ چِ ) [ ع - فا. ] (اِ. ) پارچه ای از قسمی کتان .

فرهنگ فارسی

( اسم ) پارچه ای از قسمی کتان .

ویکی واژه

پارچه‌ای از قسمی کتان.