فناناپذیر

لغت نامه دهخدا

فناناپذیر. [ ف َ پ َ ] ( نف مرکب ) مقابل فناپذیر. پایدار. ماندنی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه فنا نشود مقابل فناپذیر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم