فرمالیسم

(فُ ) [ فر. ] (اِ. ) شکل و قالبی که به وسیلة آن هنرمند منظور خود را بیان کند.

نظریه ای در نقد ادبی که شکل ظاهری اثر را مورد توجه قرار می دهد، شکل گرایی.

( اسم ) شکل و قالبی که به وسیله آن هنرمند منظور خود را بیان کند .

فُرمالیسم (formalism)
یکی از آثار مارتین پوریر
در هنرهای تجسمی، ادبیات، و موسیقی، تأکید بر فرم و ساختار صوری، و ثانوی به شمار آوردن مضمون و محتوا. خاصه به مکتبی روسی در نظریۀ ادبی اشاره دارد که ادبیات را بر پایۀ کیفیات صوری و زیبا شناختی تعریف می کرد، و برای دورنمایۀ اجتماعی آن اهمیتی قائل نبود. منتقدان فرمالیست معتقد بودند که هر تلاشی در جهت تحلیل محتوای اثر، منتقد را به گستره های غیرادبی، ازجمله روان شناسی و جامعه شناسی، سوق می دهد. فرمالیسم در دوران شوروی به بی مسئولیتی هنری متهم شد، و در ۱۹۴۸ گرفتار پاکسازی های فرهنگی حکومت استالین گردید. جای آن را رئالیسم سوسیالیستی گرفت.

شکل و قالبی که به وسیلة آن هنرمند منظور خود را بیان کند.