فراغبال
فراغبال. [ ف َ ] ( ص مرکب ) آنکه بی تشویش معاش کند و بال در لغت عرب به معنی دل است. ( از آنندراج ). رجوع به فارغ بال و فارغ البال شود.، فراغ بال. [ ف َ غ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آسودگی خاطر. آسایش و راحتی خیال :
ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی
جز بدان عارض شمعی نبود پروازم.حافظ ( دیوان چ قزوینی ص 230 ).
( ~ . ) [ ع . فارغ البال ] (ص مر. ) آسوده خاطر.
فارغ البال
آسوده خاطر.