فرازرفتن. [ ف َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) نزدیک رفتن : به شاهنامه بر ار هیأت تو نقش کنند ز شاهنامه به میدان رود به جنگ فراز.سوزنی.نازنین را ز سر برون شد ناز پیش آن زخم خورده رفت فراز.نظامی.نرود مرغ سوی دانه فراز چون دگر مرغ بیند اندر بند.سعدی.رجوع به فراز شود.