فاتن. [ ت ِ ] ( ع ص ، اِ ) فتنه انگیز. در فتنه اندازنده. || کسی که اراده فجور با زنان کند. ( ناظم الاطباء ): قلب فاتن ؛ دلی که مفتون زنان شده باشد. || دیو. ( منتهی الارب ). شیطان. || گمراه کننده. || دزد. ج ، فتان. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(تِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - فتنه انگیزنده . ۲ - کسی که ارادة فجور با زنان کند. ۳ - گمراه کننده . ۴ - شیطان .
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - فتنه انگیزنده در فتنه اندازنده ۲ - کسی که اراده فجور با زنان کند ۳ - گمراه کننده ۴ - شیطان دیو .
فرهنگ اسم ها
اسم: فاتن (دختر) (عربی، فارسی) (تلفظ: fāten) (فارسی: فاتن) (انگلیسی: faten) معنی: زیباروی، فتنه انگیزنده، گمراه کننده، ( به مجاز ) دختری که به لحاظ زیبایی زیاد فتنه انگیز و گمراه کننده است، فتنه انگیز، برپا کننده آشوب
