معنی غدا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

غدا. [ غ َ ] ( ع اِ ) بامداد. ( مقدمةالادب زمخشری ). ظاهراً مخفف غداة است. رجوع به غداة شود. || لفظ مشترکی است که در فارسی و عربی به معنی طعام به کار برند ولی در اصل به غذائی که هنگام صبح تناول شود اطلاق کنند :
غدای روح باشد نطق جانان
به جسم مرده عاشق دهد جان.شعوری ( از لسان العجم ).
( غداً ) غداً. [ غ َ دَن ْ ] ( ع مص ) چاشت خوردن. ( منتهی الارب ): غدی یغدی غداً؛ اکل اول النهار. ( اقرب الموارد ). غدی کرضی ؛ اکل اول النهار. ( تاج العروس ).

فرهنگ معین

(غَ ) [ ع . غداء ] (اِ. ) بامداد. مق عشاء.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - بامداد . ۲ - غدائ .
چاشت خوردن

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
غدو (۱۶ بار)
تعبیر به «غَد» (فردا) از مادّه «غُدْوَة ـ غَداة» اشاره به قیامت است چرا که با توجّه به مقیاس عمر دنیا به سرعت فرا می رسد، و ذکر آن به صورت نکره، برای اهمیت آن است.