لغت نامه دهخدا
- عوالم اربعة ؛ عبارتند ازعالم لاهوت ، عالم ملکوت ، عالم جبروت ، عالم ملک و ناسوت ، که برخی آن را عوالم خمسه دانند. ( از فرهنگ مصطلحات عرفا ). و رجوع به عوالم خمسه شود. اما در فلسفه ٔاشراقیان عوالم اربعه عبارت از چهار عالم زیر باشد:1 - عالم انوار قاهره ، که عالم انوار مجرده عقلیه اند. 2 - عالم انوار مدبره ، که عبارت از عالم انوار مدبره اسفهبدیه فلکیه و انسانیه است. 3 - عالم برزخیات ، که عبارت از عالم حس میباشد. 4 - عالم صور معلقه ظلمانیه ، که عالم مثال و عالم خیال است که بنام عالم اشباح هم نامیده شده است و قدما آن را عالم مقدارنامیده اند. ( از فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی از شرح حکمةالاشراق ص 515 ).
- عوالم خمسة ؛ عبارت است از عالم علم ، عالم عین ، عالم جبروت ( اعلی و اسفل ) که آن را مثال مطلق و غیب مضاف هم گویند، عالم ملکوت ، که آن را عالم ارواح نیز گویند، عالم خلق ، که آن را عالم ملک و ناسوت هم نامند. ( از فرهنگ مصطلحات عرفا ). و رجوع به عوالم اربعة شود.
- عوالم عالیة ( عالی ) ؛ عبارتند از عالم مجردات طولیه و عرضیه و صور مجرده و مثل معلقه. ( از فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی ).
- عوالم کلیة ( کلی ) ؛ مراد از آن عقل کل است که عقل اول باشد، و نفس کلیه. وانسان کامل است. که هر یک جامع مراتب اموری اند. ( ازفرهنگ مصطلحات عرفا ).
- عوالم لبس ؛ ( اصطلاح تصوف ) تمام مراتب نازله از حضرت احدیت است ، زیرا که ذات قدسیه تنزل فرموده به تعینات در مراتب و متصف شده به صفات روحانیه و مثالیه و حسیه. ( از فرهنگ مصطلحات عرفا از اصطلاحات شاه نعمةاﷲ ولی ص 55 ).
