علامات
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
علم (۸۵۴ بار)
. علامات جمع علامت به معنی نشانه است مثل یک تابلو که مطّب دکتر را نشان دهد. آیه ماقبل چنین است:«وَاَلْقی فِیالْاَرْضِ رَواسِیَ اَنْ تَمیدَبِکُمْ وَ اَنْهاراً وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ. وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ» «عَلامات» عطف است به «اَنْهاراً» تقدیر آن چنین است «وَاَلْقی فَیالْاَرْضِ عَلاماتٍ» خدا در زمین نشانههایی قرار داد که به وسیله آنها مردم راه مییابند علامات شامل هر نشانه و هر اماره طبیعی و وضعی است که مردم از آنها استفاده میکنند و چنانکه در المیزان آمده حتی به شاخصها، تابلوها، لغتها، اشارات، خطوط و غیر آنها نیز شامل است. جمله «وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ» نیز یکی از علامات است که در «نجم» خواهد آمد وجود علامات در زندگی بشر بسیار حائز اهمیت است چنانکه با تدبّر معلوم خواهد شد.
