( عادیة ) عادیة. [ ی َ ] ( ع ص ) شتران سخت دونده. ( منتهی الارب ). || شتران ماننده ( مانده ؟ ) در طاقستان که به شور گیاه میل نکنند. || کاری که باز دارد ترا از چیزی. || گروهی از قوم که جهت کارزار بدوند یا آنکه پیشتر حمله کنند از پیادگان. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
(یَ یا یِ ) [ ع . عادیة ] (ص . اِ. ) سخت دونده (شتر )، ج . عوادی . (یَّ یا یُِ ) [ ع . عادیة ] (اِفا. اِ. ) ۱ - مؤنث «عادی »، متجاوزه ، متعدیه . ۲ - جماعتی که مستعد قتال باشند. ۳ - بعد، دوری . ۴ - شغلی که مرد را از هر کار باز دارد. ۵ - ظلم ، شر.
فرهنگ عمید
ویژگی آنچه سرایت می کند.
فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) سخت دونده ( شتر ) جمع عوادی .
ویکی واژه
سخت دونده (شتر) عادیة عوادی. مؤنث «عادی» ؛ متجاوزه، متعدیه. جماعتی که مستعد قتال باشند. بعد، دو شغلی که مرد را از هر کار باز دارد. ظلم، شر.
