طنان. [ طِ ] ( ع اِ ) ج ِ طُن. ( منتهی الارب ). رجوع به طن شود. طنان. [ طَ ] ( اِخ ) از اعیان قراء مصر نزدیک فسطاط، دارای بستانهای بسیار. محصول آن ده هزار دینار است به هر سالی. ( معجم البلدان ). طنان. [ طَن ْ نا ] ( ع ص ) بلندآوازه : لفلان ذِکرها طنان ؛ ای مشهور. ( ذیل اقرب الموارد ) : بروزگار تو شادم اگرچه محرومم از آن بزرگی طنان و طلعت وضاح.مسعودسعد.
فرهنگ معین
(طَ نّ ) [ ع . ] (ص . ) بلندآوازه .
فرهنگ عمید
۱. پرطنین. ۲. آهنگین، شیوا. ۳. بلندآوازه، مشهور.
فرهنگ فارسی
( صفت ) بلند آوازه . از اعیان قرائ مصر نزدیک فسطاط دارای بستانهای بسیار .
