لغت نامه دهخدا
( طرادة ) طرادة. [ طَرْ را دَ ] ( ع ص، اِ ) مؤنث طراد. کرجی. بلم. قایق. طراد. لتکا. زورق. قفه. || زن بدعمل. || راننده کشتی. ( مهذب الاسماء ). || علم. و رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1712، 1714، 1715، 1786 شود.
( طرادة ) طرادة. [ طَرْ را دَ ] ( ع ص، اِ ) مؤنث طراد. کرجی. بلم. قایق. طراد. لتکا. زورق. قفه. || زن بدعمل. || راننده کشتی. ( مهذب الاسماء ). || علم. و رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1712، 1714، 1715، 1786 شود.
(طَ رّ دِ ) [ ع. طرادة ] ۱ - (اِفا. ) مؤنث طراد. ۲ - (اِ. ) کشتی تندرو. ۳ - قایق، زورق. ۴ - علم، درفش.
قایق، کرجی، زورق.
طراده (نهضت آباد). طراده یک روستا در ایران است که در دهستان نهضت آباد شهرستان رودبار جنوب در استان کرمان واقع شده است. طراده ۶۲۶ نفر جمعیت دارد.
این روستا در بخش مرکزی شهرستان رودبار جنوب قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۲۶ نفر ( ۱۱۹ خانوار ) بوده است.
طرادة
مؤنث طراد.
کشتی تندرو.
قایق، زور
علم، درفش.