صفوی

لغت نامه دهخدا

صفوی. [ ص َ ف َ وی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به شیخ صفی الدین اردبیلی. کسی که نسب وی به شیخ صفی می رسد. رجوع به صفی الدین اردبیلی و صفویه شود.

فرهنگ عمید

کسی که نسبش به شیخ صفی می رسد.

فرهنگ فارسی

رحیم زاده نویسنده و فاضل ایرانی ( ف. ۱۳۳۸ ه.ش ./ ۱۳۷۹ ه.ق . ). وی در مشهد تولد یافت و تحصیلات ابتدایی خود را در محضر استادان در فنون مختلف در آن شهر شروع کرد سپس بتهران آمد و وارد جریانات سیاسی شد و ضمنا بتکمیل معلومات خود پرداخت و علاوه برزبان فرانسوی که در خراسان آموخته بود زبانهای انگلیسی و ترکی را نیز در تهران فرا گرفت و تا پایان عمر دست از مطالعه بر نداشت و مخصوصا در تاریخ و جغرافیا به تتبع می پرداخت . از آثار اوست : کتابی بنام [ جغرافیای اقتصادی ایران ] و رمانی بنام [ شهربانو ] .
( صفت ) منسوب به صفی الدین اردبیلی هریک از افراد خاندان صفی الدین اردبیلی جمع : صفیون صفویین ( بسیاق عربی ) صفویان ( بسیاق فارسی ) .

ویکی واژه

شاه اسماعیل صفوی، شاه عباس صفوی دو پادشاه مقتدر دودمان صفویان. صفوی احتمالا در زبان آذری باید به‌شکل صفبی قابل تلفظ بوده و مفهومی مانند به هر صف یکی را داشته‌است.