صراحت
(صَ حَ ) [ ع . صراحة ] (مص ل . ) ۱ - خالص و بی غش گردیدن . ۲ - آشکار شدن .
۱. وضوح و آشکار بودن سخن.
۲. راستی، درستی، خلوص.
* صراحت لهجه: رک گویی.
۱ - ( مصدر ) ویژه شدن خالص گردیدن . ۲ - ( اسم ) خلوص بی آمیختگی بی آمیغی ۳ - روشنی آشکاری . یا صراحت لهجه . رک گویی صریح گفتن مقابل کنایه گویی.
صراحة
خالص و بی غش گردیدن.
آشکار شدن.