شنگولی

لغت نامه دهخدا

شنگولی. [ ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شنگول. رجوع به شنگول شود :
غلام همت شنگولیان و رندانم
نه زاهدان که نظر میکنند پنهانت.سعدی. || دزد و راهزن :
ما لولی و شنگولی بی مکسب ومشغولی
جز مال مسلمانان مال که بریم آخر.مولوی.|| ( حامص ) صفت شنگول. حالت و چگونگی شنگول. شنگول بودن.