شفاخانه

لغت نامه دهخدا

شفاخانه. [ ش ِ / ش َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) بیمارستان. ( ناظم الاطباء ). دارالشفاء، و آن مکانی بود که ملوک و امرا برای معالجه غربا و مساکین مقرر سازند. ( آنندراج ) :
دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه تریاک انداز.حافظ.مستیی را که خماری نبود در دنبال
از شفاخانه آن نرگس بیمار طلب. صائب.|| اداره ای است که به بهداشت شاگردان آموزشگاهها رسیدگی کرده و بیماران را درمان میکند، پیشتر «پست صحی امدادی مدارس »گفته میشد . ( لغات فرهنگستان ).

فرهنگ معین

( ~ . نِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. )بیمارستان .

فرهنگ عمید

دارالشفا، بیمارستان.

فرهنگ فارسی

بیمارستان .

ویکی واژه

بیمارستان.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم