شاطه

لغت نامه دهخدا

( شاطة ) شاطة. [ طْ طَ ] ( ع ص ) زن بلندبالا. ( مهذب الاسماء ). راست قامت : جاریة شاطة؛ دختر راست قامت. ( منتهی الارب ). ای طویلة حسنة القوام و قیل معتدلة. ( اقرب الموارد ). زن درازبالا. || البعید. ( مهذب الاسماء ): دار شاطة؛ خانه دور. ج ، شَواطّ. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زن بلند بالا راست قامت

ویکی واژه

شاطه (جمع شاطه‌ها)
آرایشگر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال حافظ فال حافظ فال پی ام سی فال پی ام سی فال رابطه فال رابطه