معنی سرشکن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

سرشکن. [ س َ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) سرشکننده. آنکه سر کسان را بشکند. || ( اِمص مرکب ) تقسیم وجه یا جنسی میان گروهی. || دریافت وجه یا جنسی از اهل محلی. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. ش کَ ) (ص فا. ) (عا. ) تقسیم وجه یا جنسی میان گروهی .

فرهنگ عمید

۱. آن که سر کسی را بشکند.
۲. چیزی که سر را بشکند.
۳. (اسم ) [مجاز] طرز تقسیم چیزی میان گروهی که به هرکس حصه و بهره ای برسد.
* سرشکن کردن: (مصدر متعدی ) [مجاز]
۱. پولی یا جنسی را میان جماعتی تقسیم کردن که هرکدام حصه ای ببرند.
۲. پول یا چیز دیگر را به همین طریق از جماعتی دریافت و جمع آوری کردن.