سبعون. [ س َ ] ( ع عدد، ص ، اِ ) هفتاد. ( منتهی الارب ).با معدود مذکر و مؤنث مساوی رفع آن به واو و نصب وجر آن به یاست. ( از اقرب الموارد ) : ثم فی سلسلة ذرعها سبعون ذراعاً فاسلکوه. ( قرآن 32/69 ). سبعون. [ س َ ] ( اِخ ) عبداﷲبن سبعون. محدث است. ( منتهی الارب ). از ابی نصر عبیداﷲبن سعید وائلی السجزی بمکه و ابی الحسن بن صخرنقل حدیث کرده و از او ابوالقاسم اسماعیل بن عبدالسلام حدیث روایت کرده. وی در بغداد سکونت داشته و بسال 429 هَ. ق. در بغداد وفات یافت. ( از تاج العروس ). سبعون. [ س َ ] ( اِخ ) محمدبن سبعون مقری مکی است. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ).
فرهنگ معین
(سَ ) [ ع . ] (اِ. ) عدد هفتاد.
فرهنگ عمید
هفتاد.
فرهنگ فارسی
هفتاد ( اسم ) هفتاد سبعین . عبدالله بن سبعون محدث است
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی سَبْعُونَ: هفتاد ریشه کلمه: سبع (۲۸ بار) هفت. ، . سبعون: هفتاد. ، . مراد از سبعین کثرت است نه اینکه اگر بیشتر از هفتاد استغفار کنی خواهد بخشود.
