زوایا

لغت نامه دهخدا

زوایا. [ زَ ] ( ع اِ ) ج ِ زاویه. کنج ها. گوشه ها. بیغوله ها. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). گوشه ها. ج ِ زاویه. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ فارسی معین ) : آنرا اصول و فروع وزوایا نهاده. ( کلیله و دمنه ). رجوع به زاویه شود.

فرهنگ معین

(زَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ زاویه ، گوشه ها.

فرهنگ عمید

= زاویه

فرهنگ فارسی

جمع زاویه
( اسم ) جمع زاویه گوشه ها .