رذیل

لغت نامه دهخدا

رذیل. [ رَ ] ( ع ص ) ناکس و فرومایه. ( ناظم الاطباء )( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) :
هست آن خوارزمشه شاه جلیل
دل همی خواهد از این قوم رذیل.مولوی.|| ردی و هیچکاره از هر چیز. ج ، رُذَلاء، رُذالی ̍. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(رَ ) [ ع . ] (ص . ) فرومایه ، دون .

فرهنگ عمید

ناکس، فرومایه، پست، نابکار.

فرهنگ فارسی

ناکس، فرومایه، پست، زشت بودن
( صفت ) فرومایه پست ناکس بلایه .

ویکی واژه

فرومایه، دون.