دومی

لغت نامه دهخدا

دومی. [ دُ وُ ] ( ص نسبی ، اِ ) دویمی. ( ناظم الاطباء ). که در مرتبه دوم قرار دارد پس از اولی. آخر. اُخری ̍. ثانیه. ثانی. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به دوم شود.
دومی. [ ] ( اِخ ) عبداﷲبن جعفر. از علمای نحو و با ابوالفرج محمدبن اسحاق الندیم صاحب الفهرست قریب العهد بوده است و به نوشته ابن ندیم او راست :
1 - کتاب القوافی. 2 - کتاب اللغات. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) در مرحله دوم دومین .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم