دم کرده. [ دَ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب )منتفخ و بادکرده. ( ناظم الاطباء ). || هر چیزی که به حرارت پست تر از جوش طبخ شده باشد. ( ناظم الاطباء ). برای تهیه دم کرده ماده دارویی را در ظرفی گذارده و آب جوشان به روی آن ریخته روی ظرف را می پوشانند و پس از اینکه مدت کافی برای اشباع آب از مواد مؤثره دارویی گذشت محصول را صاف کرده بکار می برند. ( از کتاب درمان شناسی ).
فرهنگ معین
(دَ. کَ دِ ) (اِمر. ) هر نوع محلول دارویی گیاهی که از ریختن در آب جوش حاصل می شود.
فرهنگ عمید
۱. هرچیزی که آن را دم کرده باشند از چای و قهوه و برنج و دارو. ۲. (صفت فاعلی ) بادکرده، ورم کرده.
