لغت نامه دهخدا دشمان.[ دُ ] ( اِ مرکب ) دشمن. ( زمخشری ). در اصل دوشمان بوده که به پارسی افاده معنی دو ضد می کرده است و در حقیقت دو ضد با یکدیگر دشمن باشند. ( آنندراج ). اما این گفته بر اساسی نیست و دوشمان صورتی است از دشمن.
