آزار دادن
( آزار دادن ) آزار دادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) رنج و درد و الم دادن. آزردن. اذیت کردن. ایذاء. آزار کردن. رنجانیدن.
( آزار دادن ) ( مصدر ) رنج دادن الم رسانیدن آزردن اذیت کردن .
اذیت کردن رنجانیدن
آزاردادن
اذیت کردن. خستگیای که در این راه به او میرسد، آزارش ندهد. «مینوی»