آشفته روز

لغت نامه دهخدا

( آشفته روز ) آشفته روز. [ ش ُ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) شقی. بدبخت :
بگفت ای ستمکار آشفته روز...سعدی.

فرهنگ معین

( آشفته روز ) ( ~. ) (ص مر. ) بدبخت ، بداقبال .

فرهنگ عمید

( آشفته روز ) پریشان روزگار، بدبخت، بی طالع.

فرهنگ فارسی

( آشفته روز ) ( صفت ) بدبخت بداقبال .
شقی بدبخت

ویکی واژه

آشفته‌روز
(قدیمی): بدبخت، بداقبال. آشفته روزگار. که بر کردت این شمع گیتی‌فروز/ بگفت ای ستمکار آشفته روز. «سعدی»