( آغال ) آغال. ( اِ ) آغِل. || خانه زنبوران. زنبورخانه. || خانه پشه و امثال آن. || آغاز و ابتدا. آغال. ( نف مرخم ) در کلمات مرکبه مانند مرگ آغال و بدآغال ، مخفف آغالنده است : ز روی تیغ تو اندر دو چشم دشمن تو دهان گشاده نماید نهنگ مرگ آغال .ازرقی. آغال. ( اِمص ) آغالش : ترک آغال و فتنه سازی کن جامه خُلق خود نمازی کن.؟ آغال. ( اِ ) آغار. اُغُر. - بدآغال ؛ بداُغُر. بدآغار : چون کلاژه همه دزدندو رباینده چو خاد همه چون بوم بدآغال و چو دمنه محتال .معروفی.
فرهنگ معین
( آغال ) ( اِ. ) نک آغل .
فرهنگ عمید
( آغال ) ۱. = آغالیدن ۲. آغالنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): بدآغال، مردآغال. ۳. (اسم مصدر ) تحریک، آغالش.
فرهنگ فارسی
( آغال ) ۱ - ( اسم ) آغالش : ترک آغال و فتنه سازی کن . ۲ - ( اسم ) در کلمات مرکب بمعنی آغالنده آید : مرگ آغال . زنبور خانه آغاز و ابتدا امربه آغالیدن، بیاغال، آغالنده درترکیب باکلمه، به معنی تحریک و آغالش، آغل: لانه مرغ خانگی
ویکی واژه
(قدیم): بن مضارعِ آغالیدن. نک آغل تحریک، تهییج. آغال به زبان بهاری و زبان معیار باستان دو معنی ممکن است داشته باشد. آغ - آل یعنی ایل سفید؛ اما بصورت کلمه خالص «حالا بمون» و «سفید بگیر» مثلا توصیه در خرید نوع پارچه یا رنگ.
