جاافتاده

لغت نامه دهخدا

جا افتاده. [ اُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) بجای خود قرار گرفته. || کارکشته. سرد و گرم روزگار دیده. رسیده. منعقد. وزین. مجرب. پخته. سنجیده. موزون.

فرهنگ معین

(اُ دِ ) (ص مف . ) آدم پخته و به کمال رسیده .

فرهنگ عمید

۱. چیزی که در جای خود قرار گرفته.
۲. [مجاز] شخص باتجربه، موقر، و متین.
۳. غذایی که به خوبی پخته شده.
۴. ازقلم افتاده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- بجای خود قرار گرفته . ۲- کار کشته سرد و گرم روزگار دیده پخته مجرب : (( آدم جاافتاده ایست . ) ) ۳- مسن : (( زن جاافتاده ایست ) ). ۴- کامل شده کاملا درست شده .

ویکی واژه

آدم پخته و به کمال رسیده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم