لغت نامه دهخدا
ارهاب. [ اَ ] ( ع اِ ) مرغی که شکار نکند. ( منتهی الارب ).
ارهاب
ارهاب. [ اَ ] ( ع اِ ) مرغی که شکار نکند. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ترسانیدن دچار هراس کردن .
مرغی که شکار نکند
دانشنامه اسلامی
در اصطلاح عبارت است از: ایجاد رعب و ترس در دل دشمن.
مصداق آیه ارْهابْ در قرآن
در قرآن چنین می خوانیم: «وَاعِدُّوا لَهُمْ مَاسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ»؛«شما (ای مسلمانان) هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها آماده سازید و (همچنین) اسب های ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید.»
