لغت نامه دهخدا اصاغر. [ اَ غ ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اصغر. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ). خردتران. ( از آنندراج ). خردان. ( غیاث ). کهتران. کوچکتران. مقابل اکابر. قال سیبویه : لایقال نسوة صغر و لا قوم اصاغر الا بالالف واللام ، و کذا اصغرون ایضاً. ( منتهی الارب ).
